Gezinskaart voorouders Leni Eijkelestam - Persoonsblad
Gezinskaart voorouders Leni Eijkelestam - Persoonsblad
Naamvan Saksen, hertog Hendrik De Vogelaar 
Geboren datumcirca 876
Overlijden datum2 juli 936 Leeftijd: 60
Overlijden plaatsMemleben, 06642 Kaiserpfalz, Duitsland
Vadervan Saksen, hertog Otto I, De Illustere (ca 850-912)
Moedervon Babenberg, Hedwig (ca 856-903)
Partners
Geboren datumcirca 895
Overlijden datum14 maart 968 Leeftijd: 73
Overlijden plaatsQuedlinburg (D)
Vadervan Ringelheim, Diederik (<858-917)
Moedervan Friesland, Reginhilde (858-931)
Huwelijk datum909
Huwelijk plaats74599 Wallhausen, Duitsland
KinderenOtto I, De Grote (912-973)
Notitie behorende bij hertog Hendrik De Vogelaar van Saksen
Hendrik I de Vogelaar (Duits: Heinrich der Vogler/der Finkler, Latijn: Henricius Auceps) (rond 876 - Memleben, 2 juli 936) was vanaf 912 hertog van Saksen en vanaf 919 tot zijn dood koning van Duitsland. Hij was de grondlegger van de Ottoonse dynastie van Saksische koningen en keizers. Hij wordt algemeen gezien als de stichter en de eerste koning van de middeleeuwse Duitse staat, die voordien bekendstond als het Oost-Frankenrijk. Als fervent jager verkreeg hij de bijnaam "de Vogelaar", naar men zegt omdat hij net zijn vogelnetten aan het repareren was toen hij de boodschap ontving dat hij tot koning was gekozen.
Notitie behorende bij Heilige Mathilde Van Ringelheim (Partner 1)
Mathilde van Saksen (c. 895 - Quedlinburg, 14 maart 968), heilige, was de tweede vrouw van de Duitse koning Hendrik I de Vogelaar en was een afstammelinge van Widukind, de Saksische leider die c. 777 een opstand leidde tegen Karel de Grote.
Haar ouders waren de West-Saksische graaf Diederik en zijn vrouw Reginhilde die van Friese en Deense afkomst was. Ze werd opgevoed door haar grootmoeder Mathilde, de abdis van het klooster van Herford en trouwde in 909 met Hendrik I te Wallhausen, dat haar gepresenteerd werd als bruidsschat.
Mathilde werd de moeder van:
• Otto I de Grote, koning en keizer van het Heilige Roomse Rijk,
• Bruno de Grote, aartsbisschop van Keulen,
• Hendrik I van Beieren
• Gerberga van Saksen, die huwde met Lodewijk IV van Frankrijk en
• Hedwig, moeder van Hugo Capet.
Hendrik I overleed in 936 en liet haar al zijn bezittingen na in Quedlinburg, Pöhlde, Nordhausen, Grone, en Duderstadt. Na zijn dood probeerde ze haar lievelingszoon Hendrik opvolger van haar man te laten worden, maar zonder succes. Het conflict werd opgelost toen Hendrik hertog van Beieren werd door haar ingrijpen. In 939 steunde ze Hendriks opstand tegen Otto, maar bemiddelde ook de verzoening in 941. Niet veel later werd Mathilde door Otto naar een klooster verbannen omdat ze de koninklijke schatkist zonder toestemming zou hebben gebruikt voor kloosterstichtingen en goede werken. Op voorspraak van haar schoondochter Edith mocht ze weer terugkeren aan het hof. Ze bleef actief in liefdadigheidswerk en stichtte meerdere kloosters en abdijen, zoals de abdij van Quedlinburg (936) en het klooster van Nordhausen. Ook was ze lekenabdis van de abdij van Nijvel.
Ze overleed in het paleis van Quedlinburg in 968. Net als haar man is ze begraven in de abdij van Quedlinburg.
Zij is patroonheilige van ouders en grote gezinnen en haar feestdag is op 14 maart.
Haar ouders waren de West-Saksische graaf Diederik en zijn vrouw Reginhilde die van Friese en Deense afkomst was. Ze werd opgevoed door haar grootmoeder Mathilde, de abdis van het klooster van Herford en trouwde in 909 met Hendrik I te Wallhausen, dat haar gepresenteerd werd als bruidsschat.
Mathilde werd de moeder van:
• Otto I de Grote, koning en keizer van het Heilige Roomse Rijk,
• Bruno de Grote, aartsbisschop van Keulen,
• Hendrik I van Beieren
• Gerberga van Saksen, die huwde met Lodewijk IV van Frankrijk en
• Hedwig, moeder van Hugo Capet.
Hendrik I overleed in 936 en liet haar al zijn bezittingen na in Quedlinburg, Pöhlde, Nordhausen, Grone, en Duderstadt. Na zijn dood probeerde ze haar lievelingszoon Hendrik opvolger van haar man te laten worden, maar zonder succes. Het conflict werd opgelost toen Hendrik hertog van Beieren werd door haar ingrijpen. In 939 steunde ze Hendriks opstand tegen Otto, maar bemiddelde ook de verzoening in 941. Niet veel later werd Mathilde door Otto naar een klooster verbannen omdat ze de koninklijke schatkist zonder toestemming zou hebben gebruikt voor kloosterstichtingen en goede werken. Op voorspraak van haar schoondochter Edith mocht ze weer terugkeren aan het hof. Ze bleef actief in liefdadigheidswerk en stichtte meerdere kloosters en abdijen, zoals de abdij van Quedlinburg (936) en het klooster van Nordhausen. Ook was ze lekenabdis van de abdij van Nijvel.
Ze overleed in het paleis van Quedlinburg in 968. Net als haar man is ze begraven in de abdij van Quedlinburg.
Zij is patroonheilige van ouders en grote gezinnen en haar feestdag is op 14 maart.