Gezinskaart voorouders Leni Eijkelestam - Persoonsblad
Gezinskaart voorouders Leni Eijkelestam - Persoonsblad
Naamvan Borselen, Wolfert I 
Geboren datumcirca 1245
Overlijden datum1 augustus 1299 Leeftijd: 54
Overlijden plaatsDelft, Nederland
BeroepHeer van Veere
Vadervan Borselen, Hendrik Wisse (ca 1231-1266)
Moedervan Gaveren, Clarissa
Partners
Geboren plaatsPumerend
Overlijden datumcirca 1294
Begraven plaatsBrugge, België
MemoEeckhoutabdij
Beroepvrouwe van Sandenburg
Huwelijk datum1282
KinderenWolfert Ii (1280-1316)
Notitie behorende bij Wolfert I van Borselen
Wolfert I van Borselen (ca. 1245 - Delft, 1 augustus 1299) was heer van Veere. In 1282 huwde hij mpet Sybille van Praet (voor 1253 - 1292), vrouwe van Sandenburg. Nadat Sybille overleden was, trouwde hij in 1297 met Catharina van Durbuy, weduwe van Albrecht van Voorne en dochter van Gerard van Luxemburg, vermeend minnares van Floris V.
Biografie
In Zeeland waren in die tijd de lenen zogenaamde kwade of rechte lenen. Deze zwaardlenen vielen terug aan de leenheer als er geen mannelijke nakomelingen waren. Indien er meerdere zonen waren, werd de leen verdeeld onder deze nakomelingen. De Zeeuwse adel kwam hiertegen in opstand, omdat de lenen hierdoor te versnipperd raakten. In 1271 wordt hij voor het eerst vermeld en 18 september 1276 bezegelt hij het verdrag van Floris V met de kooplieden van Deventer, Kampen en Zwolle om in Holland koophandel te drijven. Op 16 juni 1277 werd een verbond van onderlinge hulp tussen Floris V, Henegouwen en Wolfert, heer Henrics Wissen zoon van Borselen gesloten. In 1282 droeg Wolfert zijn leen op aan de gravin van Holland, waarna hij het als goed of onversterfelijk leen terugkreeg. Dit spilleleen was de basis voor de macht van het geslacht van Borselen.
In 1284 is hij ridder als getuige van Floris bij de schenking van tolvrijheid aan Dordrecht. Zijn invloed op de graaf was toen nog zeer groot. In 1290 koos hij echter de zijde van de Vlamingen tegen graaf Floris V. In 1291 werd hij zelfs leenman van de graaf van Vlaanderen. Wolfert werd met zijn oudste zoon in november 1291 leenman van Vlaanderen en werd dit tegen een jaargeld van 100 Parijse ponden. Als gevolg daarvan nam graaf Floris zijn goederen in beslag. In mei 1293 was hij balling en in Vlaamse dienst. In 1295 was Wolfert de aanvoerder van het leger dat de Vlamingen versloeg bij Borssele. Het jaar daarop versloeg hij de West-Friezen bij Monnickendam. Vlak voordat Floris V overleed, verzoenden zij zich echter op 1 mei 1296 sluit hij met Rase en Jan van Borselen, Gillis v.d. Poel, ridders, een verbintenis met Floris V, na uitlandig te zijn geweest.
Of hij deel zou hebben gehad aan de samenzwering tegen het leven van de Hollande graaf is geheel onbewezen. Na de dood van Floris V van Holland in 1296 keerde diens jonge zoon Jan I van Holland terug van het hof van Eduard I van Engeland waar hij opgegroeid was en gehuwd met Eduards dochter Elizabeth. Eduard stelde Wolfert met Jan III van Renesse aan als regent. Wolfert probeerde deze in diskrediet te brengen bij Jan I, dit lukte niet helemaal in zijn voordeel. Wel wist hij eigen bezit heel wat te vergrooten: hij deed zich beleenen met Woerden, Beverwijk, Oudewater.
In 1297 vond de Slag bij Vronen plaats. Hierbij had Jan III van Renesse de leiding, maar werd omsingeld en daarop verbannen uit Holland. Hieraan had bijgedragen dat Wolfert zich met zijn troepen terug had getrokken. Wolfert had nu het bestuur naar zich toegetrokken, wat hem echter in verschillende kringen gehaat maakte. Na een conflict met het stadsbestuur van Dordrecht werd hij in 1299 gelyncht in Delft. Jan II van Avesnes nam daarna het regentschap over en verwierf het graafschap Holland na de dood van Jan I later dat jaar.
In 1299 verleende Wolfert Rotterdam stadsrechten, die echter al snel werden ingetrokken. De stad Rotterdam heeft de Wolfert van Borselenpenning ingesteld.
Nageslacht
• Wolfert II van Borselen, trouwde met Aleid van Henegouwen, buitenechtelijke dochter van Jan II van Avesnes
• Floris, vermoedelijk overleden 21 juni 1344 en begraven te Middelburg
• Frank (ovl. 30 mei 1316)
• Claas I van Borselen (ovl. 1357), heer van Brigdamme, begraven te Middelburg. Vader van Frank, heer van Sint-Maartensdijk, gehuwd met Alienora van Zuijlen
• Heilwig van Borselen (? - ~1329), trouwde met Gerard van Voorne. Gerard was een zoon van Catharina van Durbuy, dus Heilwig moet dan een dochter zijn geweest uit het eerste huwelijk van Wolfert I.
• mogelijk N. van Randerode (? - ~1294)
In 1309 moest de bisschop van Utrecht arbitreren in een conflict tussen de broers Wolfert, Floris, Frank en Claas. Wolfert en Floris waren toen ridders, Frank en Claas waren nog knapen.
Biografie
In Zeeland waren in die tijd de lenen zogenaamde kwade of rechte lenen. Deze zwaardlenen vielen terug aan de leenheer als er geen mannelijke nakomelingen waren. Indien er meerdere zonen waren, werd de leen verdeeld onder deze nakomelingen. De Zeeuwse adel kwam hiertegen in opstand, omdat de lenen hierdoor te versnipperd raakten. In 1271 wordt hij voor het eerst vermeld en 18 september 1276 bezegelt hij het verdrag van Floris V met de kooplieden van Deventer, Kampen en Zwolle om in Holland koophandel te drijven. Op 16 juni 1277 werd een verbond van onderlinge hulp tussen Floris V, Henegouwen en Wolfert, heer Henrics Wissen zoon van Borselen gesloten. In 1282 droeg Wolfert zijn leen op aan de gravin van Holland, waarna hij het als goed of onversterfelijk leen terugkreeg. Dit spilleleen was de basis voor de macht van het geslacht van Borselen.
In 1284 is hij ridder als getuige van Floris bij de schenking van tolvrijheid aan Dordrecht. Zijn invloed op de graaf was toen nog zeer groot. In 1290 koos hij echter de zijde van de Vlamingen tegen graaf Floris V. In 1291 werd hij zelfs leenman van de graaf van Vlaanderen. Wolfert werd met zijn oudste zoon in november 1291 leenman van Vlaanderen en werd dit tegen een jaargeld van 100 Parijse ponden. Als gevolg daarvan nam graaf Floris zijn goederen in beslag. In mei 1293 was hij balling en in Vlaamse dienst. In 1295 was Wolfert de aanvoerder van het leger dat de Vlamingen versloeg bij Borssele. Het jaar daarop versloeg hij de West-Friezen bij Monnickendam. Vlak voordat Floris V overleed, verzoenden zij zich echter op 1 mei 1296 sluit hij met Rase en Jan van Borselen, Gillis v.d. Poel, ridders, een verbintenis met Floris V, na uitlandig te zijn geweest.
Of hij deel zou hebben gehad aan de samenzwering tegen het leven van de Hollande graaf is geheel onbewezen. Na de dood van Floris V van Holland in 1296 keerde diens jonge zoon Jan I van Holland terug van het hof van Eduard I van Engeland waar hij opgegroeid was en gehuwd met Eduards dochter Elizabeth. Eduard stelde Wolfert met Jan III van Renesse aan als regent. Wolfert probeerde deze in diskrediet te brengen bij Jan I, dit lukte niet helemaal in zijn voordeel. Wel wist hij eigen bezit heel wat te vergrooten: hij deed zich beleenen met Woerden, Beverwijk, Oudewater.
In 1297 vond de Slag bij Vronen plaats. Hierbij had Jan III van Renesse de leiding, maar werd omsingeld en daarop verbannen uit Holland. Hieraan had bijgedragen dat Wolfert zich met zijn troepen terug had getrokken. Wolfert had nu het bestuur naar zich toegetrokken, wat hem echter in verschillende kringen gehaat maakte. Na een conflict met het stadsbestuur van Dordrecht werd hij in 1299 gelyncht in Delft. Jan II van Avesnes nam daarna het regentschap over en verwierf het graafschap Holland na de dood van Jan I later dat jaar.
In 1299 verleende Wolfert Rotterdam stadsrechten, die echter al snel werden ingetrokken. De stad Rotterdam heeft de Wolfert van Borselenpenning ingesteld.
Nageslacht
• Wolfert II van Borselen, trouwde met Aleid van Henegouwen, buitenechtelijke dochter van Jan II van Avesnes
• Floris, vermoedelijk overleden 21 juni 1344 en begraven te Middelburg
• Frank (ovl. 30 mei 1316)
• Claas I van Borselen (ovl. 1357), heer van Brigdamme, begraven te Middelburg. Vader van Frank, heer van Sint-Maartensdijk, gehuwd met Alienora van Zuijlen
• Heilwig van Borselen (? - ~1329), trouwde met Gerard van Voorne. Gerard was een zoon van Catharina van Durbuy, dus Heilwig moet dan een dochter zijn geweest uit het eerste huwelijk van Wolfert I.
• mogelijk N. van Randerode (? - ~1294)
In 1309 moest de bisschop van Utrecht arbitreren in een conflict tussen de broers Wolfert, Floris, Frank en Claas. Wolfert en Floris waren toen ridders, Frank en Claas waren nog knapen.
Notitie behorende bij Sybille (Partner 1)
De Zandenburg of slot Zandenburg was een kasteel buiten het stadje Veere in Zeeland. Het was de residentie van de heren van Veere, eerst uit het huis Borssele en later uit een bastaardlijn van het huis Bourgondië. Vooral de admiraals Filips, Adolf en Maximiliaan van Bourgondië maakten in de eerste helft van de 16e eeuw de Zandenburg tot een van de bekendste hoven van de Habsburgse Nederlanden.
Aan het einde van de 13e eeuw was Zandenburg, net als Veere, een leen van het huis Borssele. Hendrik II van Borselen en zijn zoon Wolfert VI van Borselen, maarschalk van Frankrijk, schoonzoon van koning Jacobus I van Schotland, ontvingen hier de Bourgondische hertogen Filips de Goede (1437) en Karel de Stoute (1451 en 1470).
De maarschalk had geen mannelijke erfgenamen en hij liet Zandenburg na aan zijn dochter Anna, die op 4 juli 1485 aan Filips van Bourgondië, heer van Beveren, uitgehuwelijkt was. Filips was een zoon van groot-bastaard Anton van Bourgondië, die ook een zoon van hertog Filips was, en droeg de titel van admiraal der Nederlanden. Zijn zoon Adolf en kleinzoon Maximiliaan waren eveneens admiraal. Maximiliaan was ook stadhouder van Holland, Zeeland en Utrecht. Deze drie konden het zich veroorloven op de Zandenburg de Habsburgse vorsten te ontvangen: Filips de Schone (1500), keizer Karel V (1515 en 1540) en Filips II van Spanje (1556).
Maximiliaan stierf zonder opvolger en daarmee was de grote tijd van Zandenburg ten einde. Het kasteel verviel en de ruïne werd in 1812 gesloopt. In 2005 werd de plek met de resten beschermd.
Aan het einde van de 13e eeuw was Zandenburg, net als Veere, een leen van het huis Borssele. Hendrik II van Borselen en zijn zoon Wolfert VI van Borselen, maarschalk van Frankrijk, schoonzoon van koning Jacobus I van Schotland, ontvingen hier de Bourgondische hertogen Filips de Goede (1437) en Karel de Stoute (1451 en 1470).
De maarschalk had geen mannelijke erfgenamen en hij liet Zandenburg na aan zijn dochter Anna, die op 4 juli 1485 aan Filips van Bourgondië, heer van Beveren, uitgehuwelijkt was. Filips was een zoon van groot-bastaard Anton van Bourgondië, die ook een zoon van hertog Filips was, en droeg de titel van admiraal der Nederlanden. Zijn zoon Adolf en kleinzoon Maximiliaan waren eveneens admiraal. Maximiliaan was ook stadhouder van Holland, Zeeland en Utrecht. Deze drie konden het zich veroorloven op de Zandenburg de Habsburgse vorsten te ontvangen: Filips de Schone (1500), keizer Karel V (1515 en 1540) en Filips II van Spanje (1556).
Maximiliaan stierf zonder opvolger en daarmee was de grote tijd van Zandenburg ten einde. Het kasteel verviel en de ruïne werd in 1812 gesloopt. In 2005 werd de plek met de resten beschermd.
Notitie notities behorende bij Wolfert I & Sybille (gezin)
Huwelijk van ridder Wolfert I van Borselen met Sybille Van Praet
Wolfert I van Borselen, vermeld als ridder in 1284, en heer van Veere en Zandenburg, huwde in op 12 november 1272 met Sybille Van Praet, ook genaamd van Randerode. Wolfert I van Borselen werd geboren omstreeks 1250 te Veere als zoon van Hendrik van Borselen, vermeld als ridder in 1263- 1267, en overleden omstreeks 1270. Wolfert werd vermeld als leenman van Oudewater en Zandenburg in 1298, en ook als leenman van het gerecht van Benschop, het gerecht van Polsbroek en een huis te Ijsselstein. Hij was regent van Holland en van Zeeland, vermeld in 1271-1299, en wordt beschouwd als de stichter van de stad Rotterdam. Na de moord op Floris V had hij gedurende enkele jaren de macht in Holland praktisch in handen, toen hij regent werd van Holland en Zeeland voor de jonge graaf Jan I.
Sybille van Praet werd geboren als dochter van Frank van Praet en als kleindochter van Boudewijn II van Praet, vermeld als ridder in 1208, heer van Praet en van Watervliet, en Maria van Wavrin. Zij werd geboren te Purmerend en werd vermeld als Vrouwe van Waterland. Naar alle waarschijnlijkheid groeide zij op aan het hof van de graaf van Vlaanderen. Zij overleed omstreeks 1294 en werd begraven in de Eeckhoutabdij te Brugge. Na haar overlijden zou Wolfert in 1297 hertrouwen met Catharina van Durbuy, de weduwe van Aelbrecht van Voorne (heer van Voorne en burggraaf van Zeeland). Wolfert I van Borselen werd op gruwelijke wijze vermoord in augustus 1299 te Delft, Zuid-Holland, bij een poging om graaf Jan I naar Zeeland te ontvoeren. De stamlijn van Wolfert gaat terug tot Karel de Grote (748-814).
Het koppel kreeg één kind, Wolfert II van Borselen, geboren te Veere. Wolfert II huwde omstreeks 1312 met pauselijke dispensatie, vanwege een 4e-graadsverwantschap, met Adelheid van Henegouwen. Ook hij was ridder, en heer van Veere en Zandenburg. Aleid van Henegouwen was een dochter van Jan II van Holland Avesnes, graaf van Henegouwen en Holland, en diens maitresse. Wolfert en Aleid hadden twee kinderen: Wolfert III, geboren omstreeks 1313 te Veere, en Claes van Borselen. Wolfert II overleed in 1317.
Tijdens de veldslag in Bouvines werd haar broer, Hellin II van Wavrin gevangen genomen tesamen met tal van nobelen van Vlaanderen. Haar vader, Robert I, heer van Wavrin, was de senechal van Vlaanderen. Haar broer Hellin II was vrij recent ridder geworden toen de slag plaatsvond. Hij was gehuwd met Elisabeth van Montmirail. Maria's vader was weduwnaar van Adelheid van Guines en was vóór 1193 hertrouwd met Sybille van de Elzas (vrouwe van Sint-Venant, Lillers en Vladslo). Via Maria's moeder Sybille was er een relatie met de graven van Vlaanderen. Sybille van de Elzas was een kleindochter van Dirk van de Elzas, de graaf van Vlaanderen vanaf 1128. Haar vader, Pieter van de Elzas was proost van Brugge, elect van Kamerijk (1167, wereldlijk geworden in 1174), graaf van Nevers, heer van Eline (...) en was omstreeks 1175 gehuwd met Machteld van Bourgondië, gravin-weduwe van Nevers. Haar kozijn (zoon van haar vaders zuster Margaretha van de Elzas) was Boudewijn, graaf van Henegouwen, Namen en Vlaanderen, keizer van Constantinopel (1204) die gehuwd was met Maria van Champagne. De toenmalige gravinnen Johanna (1205-1244) en Margaretha (1244-1280) van Vlaanderen en van Constantinopel waren
Wolfert I van Borselen, vermeld als ridder in 1284, en heer van Veere en Zandenburg, huwde in op 12 november 1272 met Sybille Van Praet, ook genaamd van Randerode. Wolfert I van Borselen werd geboren omstreeks 1250 te Veere als zoon van Hendrik van Borselen, vermeld als ridder in 1263- 1267, en overleden omstreeks 1270. Wolfert werd vermeld als leenman van Oudewater en Zandenburg in 1298, en ook als leenman van het gerecht van Benschop, het gerecht van Polsbroek en een huis te Ijsselstein. Hij was regent van Holland en van Zeeland, vermeld in 1271-1299, en wordt beschouwd als de stichter van de stad Rotterdam. Na de moord op Floris V had hij gedurende enkele jaren de macht in Holland praktisch in handen, toen hij regent werd van Holland en Zeeland voor de jonge graaf Jan I.
Sybille van Praet werd geboren als dochter van Frank van Praet en als kleindochter van Boudewijn II van Praet, vermeld als ridder in 1208, heer van Praet en van Watervliet, en Maria van Wavrin. Zij werd geboren te Purmerend en werd vermeld als Vrouwe van Waterland. Naar alle waarschijnlijkheid groeide zij op aan het hof van de graaf van Vlaanderen. Zij overleed omstreeks 1294 en werd begraven in de Eeckhoutabdij te Brugge. Na haar overlijden zou Wolfert in 1297 hertrouwen met Catharina van Durbuy, de weduwe van Aelbrecht van Voorne (heer van Voorne en burggraaf van Zeeland). Wolfert I van Borselen werd op gruwelijke wijze vermoord in augustus 1299 te Delft, Zuid-Holland, bij een poging om graaf Jan I naar Zeeland te ontvoeren. De stamlijn van Wolfert gaat terug tot Karel de Grote (748-814).
Het koppel kreeg één kind, Wolfert II van Borselen, geboren te Veere. Wolfert II huwde omstreeks 1312 met pauselijke dispensatie, vanwege een 4e-graadsverwantschap, met Adelheid van Henegouwen. Ook hij was ridder, en heer van Veere en Zandenburg. Aleid van Henegouwen was een dochter van Jan II van Holland Avesnes, graaf van Henegouwen en Holland, en diens maitresse. Wolfert en Aleid hadden twee kinderen: Wolfert III, geboren omstreeks 1313 te Veere, en Claes van Borselen. Wolfert II overleed in 1317.
Tijdens de veldslag in Bouvines werd haar broer, Hellin II van Wavrin gevangen genomen tesamen met tal van nobelen van Vlaanderen. Haar vader, Robert I, heer van Wavrin, was de senechal van Vlaanderen. Haar broer Hellin II was vrij recent ridder geworden toen de slag plaatsvond. Hij was gehuwd met Elisabeth van Montmirail. Maria's vader was weduwnaar van Adelheid van Guines en was vóór 1193 hertrouwd met Sybille van de Elzas (vrouwe van Sint-Venant, Lillers en Vladslo). Via Maria's moeder Sybille was er een relatie met de graven van Vlaanderen. Sybille van de Elzas was een kleindochter van Dirk van de Elzas, de graaf van Vlaanderen vanaf 1128. Haar vader, Pieter van de Elzas was proost van Brugge, elect van Kamerijk (1167, wereldlijk geworden in 1174), graaf van Nevers, heer van Eline (...) en was omstreeks 1175 gehuwd met Machteld van Bourgondië, gravin-weduwe van Nevers. Haar kozijn (zoon van haar vaders zuster Margaretha van de Elzas) was Boudewijn, graaf van Henegouwen, Namen en Vlaanderen, keizer van Constantinopel (1204) die gehuwd was met Maria van Champagne. De toenmalige gravinnen Johanna (1205-1244) en Margaretha (1244-1280) van Vlaanderen en van Constantinopel waren